Dead Man
محصول 1995 آمریکا
Director: Jim Jarmusch
Writer: Jim Jarmusch
cast
Johnny Depp
Gary Farmer
Crispin Glover

در مورد مرد مرده باید بگم به نظرم این فیلم هجوی بود بر وسترن!
فیلمی پر از نماد فیلمی که به نوعی به تقابل سنت و مدرنیته میپرداخت شخصیت هیچکس که نماد فرهنگ سنتی بود و ولیام بلیک تحصیل کرده و مودبی که نماد فرهنگ معاصر غربه فرهنگی که شاید به ظاهر و در نگاه اول شیک و خوبه همونطور که شخصیت ویلیام بلیک در ابتدای فیلم این رو به ما نشون داد و در مقابل فرهنگ سنتی که در همون نگاه اول دارای وحشی گری های بارز و سطح پایین فرهنگ بود اما از نماد های دیگر فیلم اون سکانس شکار و تیر اندازی در قطار در ابتدای فیلم هست که به نوعی نشون دهنده توحش ذاتی و درونی ادم هاست که به ظاهر ویلیام بلیک مدرن ما تونسته بود کنترلش کنه اما چیزی نمیگذره که شرایط بلیک رو هم به ذات خودش بر میگردونه و اون پوشش زیبا و مدرن کنار میره و باز به ذات ادم میرسیم.

تضاد شخصیت هیچکس و بلیک به همین خطم نمیشه و از دیگر تضاد ها میشه به این اشاره کرد که هیچکس در کودکی در کنار سفید پوستها بوده و با فرهنگ اونها زندگی کردی و بلیک در این سن و سال روی به فرهنگ سنتی اورده و به نوعی با این فرهنگ سوار بر قایق به دنبال ارامشش میگرده و شاید همین رو باید دادن 1 امتیاز از طرف جارموش به اون فرهنگ دونست! همینطور از سفر با قطار که به نوعی نشون دهنده پیشرفت و تکنولوژی هست و البته اسم شهر که شهر ماشین هست و فرهنگ و خشونتی که در امتداد این مسیر و داخل شهر میبینیم میشه اینطور برداشت کرد که جارموش امتیاز منفی ای به صنعتی شدن داده!

شخصیت هیچکس با بازی عالی گری فارمر برای من خیلی دوست داستنی بود مردی که به دلیل بودن بین فرهنگ سفید پوست ها در کودکی توسط مردم خودش رونده شده بود اما خب توان زندگی با فرهنگ سفید پوستها یا به نوعی مدرنیته رو هم نداشت به همین دلیل درگیر دو راهی یا بهتر بگم شخصیت معلقی بود که شاید دلیل اسمش هم همین بوده.

حرف در مورد این فیلم بسیاره همینطور که نکات خوب در فیلم بسیاره که میگذریم از جمله سکانسی که فردی رو که بلیک میکشه با صورت روی اتش میوفته و یه ترکیب جالب و اشنایی که برای شمایل مقدس و مذهبی به کار میره رو به وجود میاره

و یا سکانسی که جانی با قایق حرکت میکنه و البته مهمتر از همه سکانسی که جانی در کنار اون اهوی مرده خوابیده که واسه من فوق العاده بود


از سکانس ها که بگذریم به نظرم دیالوگ ها هم خیلی خوب و بعضاً عالی بودن و بیاد ماندنی.
به نظرم تصمیم جارموش در مورد سیاه و سفید فیلمبرداری کار هم کاملاً به فیلم کمک کرد و یکی از دلایل مهمی که این فیلم با این حال و هوا از ریتم نیوفتاد علاوه بر باری عالی گری فارمر و جانی موسیقی استادانه نیل یانگ بود که من هنوز ساندترک های این فیلم رو گوش میدم و لذت میبرم از کار عالی نیل یانگ.

نوشته هایی مربوط به فیلم BLOW با بازی جانی دپ عزیز
اول اينکه فيلم شاهکار نيست اما خيلي خوبه! اين فيلم به نظرم جز بهترين بازي هاي جانيه و کاملا" بازيه خوب جاني مشهوده.
نکته بعدي واقعي بودن داستان فيلمه که همين تا حد بسيار زيادي ضامن موفقيت فيلم در دادن پيام هست و باعث ميشه بيننده خيلي زود با فيلم ارتباط برقرار کنه و مهمتر از همه فيلم رو از حالت شعاري و نصيحت خارج ميکنه و معتقدم که رو درام فيلم هم تاثير زيادي داشت اينو وقتي عکس جرج واقعي رو موقع تيتراژ پاياني ديدم و البته اين نوشته اخر فيلم "جرج تا سال 2015 در زندان خواهد ماند و دخترش کريستينا هرگز به ديدن او در تمام اين سالها نرفته است" که جوري منو تحت تاثير قرار داده بود که ميخواستم سرچ بزنم ببينم از بعد ساخت فيلم تا امسال کريستينا رفته ملاقات يا نه!!!
در کل درام خيلي خوبي بود جوري که چنتا سکانسش منو که اصولا" زياد با سکانس هايي که ميخوان با احساس بازي کنن نميپسندم,تحت تاثير قرار داد از جمله اونجا که نوار رو ظبت ميکنه برا پدرش يا اونجايي که ميره دم خونشون اما مادرش نميذاره بياد تو و با پدرش حرف ميزدن بازي ري ليوتا عالي بود همچنين سکانس شب تولد جاني که دخترش تو بغل يه مامور پليس از کنارش رد ميشه و خيلي سکانس هاي ديگه که شايد اوجش اون توهم جاني بود که فکر ميکرد کريستينا به ملاقاتش اومده
مشکل من فقط با پنلوپه کروز بود البته درسته کلا بدم مياد ازش اما از اونم اگه بگذريم به نظرم اصلا خوب بازي نکردو و اماده نبود واسه اين نقش.
نکته بعدي حذف شخصيت تونا رفيق فابه جاني بود که خوب نبود به نظرم اگه قرار بود انقد خنثي باشه به نظرم نبايد اونقد بهش پرداخت ميشد.
فيلم ديالوگ هاي جالبي هم داشت مخصوصا جمله جالب "فرد" که ميگويد "پول واقعيت ندارد و فقط به نظر مهم و واقعي جلوه ميکند"
در مورد فيلم هم به نظرم منشا همه مشکلات مادر جاني بود که تو کل فيلم هم علاقه اون به ماديات نشون داده شد که مشاجره هاش با فرد باعث شد جاني تصميم بگيره که هيچ وقت مثل پدر مادرش نشه اما از چه راهي ؟ به چه قيمتي؟! که ديدم در اخر حتي از پدر مادرش هم بدتر شد.
در اخر نقطه قوت فيلم به نظرم داستانش هست و بعدش هم بازي جاني.
اين فيلم در مجموع نامزد 5 جايزه مطرح شده و برنده جايزه "پريسم اوارد" نيز شده است.